تولید محرک تزریقی به قلب برای شرایط اضطراری
یک مطالعه جدید توسط محققان در سوئد نشان می‌دهد که تزریق محلولی از نانوذرات در اطراف قلب می‌تواند باعث شود یک محرک موقت قلب ایجاد شود و آریتمی قلب را در شرایط اضطراری با کمک یک منبع انرژی خارجی اصلاح کند. پس از درمان، این محرک خود به خود از بدن ناپدید می‌شود. این مطالعه بر روی حیوانات انجام شده و در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
آریتمی زمانی اتفاق می‌افتد که در سیگنال‌های الکتریکی قلب اختلال ایجاد شده و باعث می‌شود ضربان قلب خیلی سریع، کُند، یا نامنظم شود.
راجر اولسون، پروفسور زیست‌شناسی شیمیایی و درمانی در دانشگاه لوند و استاد شیمی دارویی در دانشگاه گوتنبرگ می‌گوید: ما یک محرک تزریقی به قلب برای موقعیت‌های اضطراری ساخته‌ایم که شامل یک سرنگ مملو از محلولی از نانوذرات است.
از آن‌جایی که ذرات نانوذرات بسیار کوچک هستند، می توان آن‌ها را با سوزنی نازک‌تر از موی انسان تزریق کرد. هنگامی که محلول در تماس با بافت قرار می‌گیرد، ساختاری در اطراف قلب تشکیل می‌شود که از زنجیره بلندی از مولکول‌ها – به اصطلاح پلیمر – تشکیل شده است که الکتریسیته را هدایت می‌کند. الکترود تزریق‌شده با سلول‌های بدن ادغام می‌شود و اندازه‌گیری ECG را تسهیل، ضربان قلب را تنظیم، و آریتمی را اصلاح می‌کند.
آموت آیدمیر، دانشجوی دکترا و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: اگر تلفن همراه به محل تزریق نزدیک قلب متصل شود، می‌توانید ریتم قلب را تا پنج روز به‌طور موقت تحریک کنید.
به‌دلیل تماس نزدیک بین پلیمر و بافت قلب، محرک می‌تواند با ورودی‌های توان کم که می‌تواند از دستگاه‌های دستی باشد، کار کند. اکثر مردم تلفن همراه خود را همه جا حمل می‌کنند و با کمک کابلی که در محل تزریق نزدیک قلب به پوست متصل است، می‌توان شارژ باطری‌های تلفن همراه را به الکترود رسانای بدن منتقل کرد. با یک اپلیکیشن روی تلفن – که اکنون محققان می‌خواهند توسعه دهند – کاربر می‌تواند آریتمی را قبل از این‌که فردِ مورد نظر برای درمان بیشتر به بیمارستان برود، تنظیم کند.
انتهای پیام
انتشار این مطلب با ذکر منبع «دنیای سلامت و دارو» بلامانع است.
