نزدیکبینی به سطح همه‌گیری/
حدود نیمی از مردم جهان تا سال ۲۰۵۰ به عینک نیاز خواهند داشت
اختلال نزدیکبینی یا نیاز به اصلاح دید برای تمرکز یا دیدن اشیاء از دور در چند دهه اخیر بسیار شایع شده است و برخی حتی آن را یک بیماری همه‌گیر می‌دانند.
محققان بینایی‌سنجی تخمین می‌زنند که در صورت ادامه آمار کنونی، حدود نیمی از جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به لنزهای اصلاحی برای برطرف‌کردن نزدیکبینی نیاز خواهند داشت.
هزینه مراقبت‌های بهداشتی در این زمینه بسیار زیاد است. فقط در آمریکا هزینه‌های مربوط به لنزهای اصلاحی، آزمایش‌های چشمی و … ممکن است به ۷.۲ میلیارد دلار در سال برسد.
در حالی‌که داشتن پدر و مادر نزدیک‌بین به این معنی است که احتمال نزدیکبینی افراد بیشتر است اما هیچ ژن واحد نزدیکبینی وجود ندارد – یعنی علل نزدیکبینی، بیشتر رفتاری است تا ژنتیکی. اما چگونه؟
دو مطالعه اخیر که شامل نظرسنجی‌های گسترده از کودکان و والدین آن‌ها است، از این ایده حمایت می‌کند که یکی از عوامل مهم افزایش نزدیکبینی این است که افراد زمان بیشتری را صرف تمرکز بر روی اشیایی می‌کنند که در مقابل چشم‌شان قرار دارد؛ خواه صفحه نمایش، کتاب یا یک پد نقاشی.
برای مثال، یک مطالعه در سال ۲۰۲۲ نشان داد که میزان نزدیکبینی در کودکانی که زمان زیادی را در خارج از منزل نمی‌گذرانند – مثلاً یک یا دو بار در هفته – بیش از چهار برابر بیشتر از کودکانی است که روزانه بیرون از خانه بودند. در عین‌حال، کودکانی که بیش از سه ساعت در روز را در حالی‌که در مدرسه نبودند صرف خواندن یا نگاه‌کردن به اشیا با فاصله نزدیک می‌کردند، چهار برابر بیشتر از کودکانی که یک ساعت یا کمتر مشغول این کار بودند، در معرض نزدیکبینی قرار داشتند.
در سطح جهانی، بخش بزرگی از این امر به‌دلیل توسعه سریع و صنعتی‌شدن کشورها در ۵۰ سال گذشته است. از همان زمان، جوانان شروع به گذراندن زمان بیشتری در کلاس‌های درس و تمرکز بر روی اشیاء بسیار نزدیک به چشمان خود کرده، و زمان کمتری در خارج از منزل سپری کردند.
دو عامل اصلی که منجر به افزایش نزدیکبینی می‌شود عبارتند از: افزایش بیش از اندازه مطالعه و انجام سایر فعالیت‌هایی که نیاز به تمرکز بر روی یک شی از فاصله نزدیک به چشم فرد دارد، و کاهش زمان صرف‌شده در خارج از منزل.
افزایش موارد نزدیکبینی احتمالاً در ۴۰ یا ۵۰ سال آینده بدترین تأثیرات خود را خواهد داشت زیرا جوانانی که اکنون نزدیک‌بینی‌شان تشخیص داده می‌شود، شدیدترین مشکلات بینایی را در چند سال آینده تجربه می‌کنند.
خوشبختانه، تنها چند دقیقه در روز با عینک یا عدسی تماسی که تاری دید را اصلاح می‌کنند، “پیشرفت” نزدیکبینی متوقف می‌شود، به همین دلیل است که آزمایش زودهنگام بینایی و اصلاح بینایی برای جلوگیری از پیشرفت نزدیکبینی مهم است. چکاپ چشم کودکان در برخی از کشورها، مانند بریتانیا و به‌تازگی در چین، و هم‌چنین در اکثر ایالت‌های آمریکا اجباری است.
با این‌حال، در افراد مبتلا به نزدیکبینی بالا، خطر نابینایی و سایر مشکلات شدید چشمی، مانند جداشدگی شبکیه افزایش می‌یابد. احتمال دژنراسیون ماکولای مرتبط با نزدیکبینی به ازای هر دیوپتر نزدیکبینی ۴۰ درصد افزایش می‌یابد. دیوپتر یک واحد قدرت عدسی است که در نسخه‌های چشمی استفاده می‌شود.
اما به‌نظر می‌رسد دو راه مطمئن برای خنثی‌کردن یا به تاخیر انداختن این اثرات وجود دارد:
زمان کمتری را صرف تمرکز بر روی اشیاء نزدیک به صورت خود مانند کتاب‌ها و گوشی‌های هوشمند کنید، و زمان بیشتری را در بیرون از خانه در نور طبیعی و روشن بگذرانید. با توجه به توصیه اولی که در عصر مدرن ما به‌سختی می‌توان از آن صرفنظر کرد، شاید بهترین کار ممکن استراحت‌دادن‌های مکرر به چشم در حین کار یا شاید وقت بیشتری را صرف مطالعه و پیمایش در بیرون زیر نور خورشید کردن، باشد.
انتهای پیام
