ظرفیت گردشگری سلامت ایران معادل ۵۰۰هزار بشکه نفت در روز
دکتر دباغ، عضوشورای عالی نظام پزشکی با بیان اینکه درآمد خالص گردشگران سلامت را تنها با استفاده از ظرفیت‌های خالی موجود نظام سلامت می‌توان به معادل روزی حدود ۵۰۰ هزار بشکه نفت خام افزایش داد، گفت:
در حال حاضر سالانه حداکثر ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار گردشگر سلامت به کشور ما می‌آیند که اگر هر کدام متوسط ۲۰۰۰ دلار در کشور خرج درمان و همین اندازه هزینه اقامت و رفت و آمد کنند، نزدیک به ۵ میلیارد دلار در حال حاضر در این حیطه درآمد کشور است.
می‌توان این عدد را به راحتی به حداقل ۱۸ میلیارد دلار یعنی حداقل سالانه معادل ۱۸۰ میلیون بشکه نفت یا روزی حدود ۵۰۰ هزار بشکه نفت خالص بدون در نظر گرفتن هزینه‌های استحصال نفت در نظر گرفت و البته تنها با استفاده از ظرفیت‌های خالی موجود نظام سلامت؛ زیرا ضریب اشغال تخت‌های بیمارستان کشور حدود ۷۰ درصد است و در حال حاضر ۱۵۰ هزار تخت بیمارستانی وجود دارد که می‌توان با کمی برنامه‌ریزی در داخل و خارج کشور، این درآمد هنگفت را برای کشور ایجاد کرد.
آمارها نشان می‌دهد طی سال‌های اخیر تلاش‌هایی برای رشد گرشگری سلامت صورت گرفته ولی کافی نبوده است و کشورهایی از جمله هندوستان گردشگران بسیاری را در حوزه سلامت جذب کرده است؛ حتی از کشورهای مسلمان. گاهی بخش اعظمی از بیماران علی رغم برخی تفاوت‌های فرهنگی به هندوستان مراجعه می‌کنند.
تحریم‌ها در جذب گردشگر سلامت تاثیرگذار هستند ولی نه به‌حدی که مانع از ورود گردشگران شوند. اگر سیستم فعالی در این حوزه وجود داشته باشد می‌توان در زمینه گردشگری سلامت خوب عمل کرد.
گردشگری سلامت عبارت است از اینکه یک عده‌ای را در بیرون از مرز کشور ترغیب کنید تا اطمینان کنند که جان و سلامت خود را به دست نظام سلامت کشور مد نظر بسپارند. برای رسیدن به چنین هدفی نیاز به برنامه‌ریزی منسجم است. در این راستا باید سفارتخانه‌های ما برای جذب گردشگران سلامت تلاش کنند و گردشگران را به مراکز درمانی داخل ارسال کنند. زیرساخت‌هایی همچون وبسایت‌ها و فضای مجازی برای تبادل اطلاعات بین بیماران و مراکز درمانی و سازمان‌های واسط بسیار تاثیرگذار و مهم هستند.
هنوز آن ساز و کار نظام ملی گردشگری سلامت شامل بخش‌های درمانی و بیمارستانی و ارتباطی داخلی و خارجی و وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و وزارت خارجه و وزارت بهداشت و درمان به تحقق اهداف مادی آن به صورت یکدست نشده‌اند و هماهنگی کامل وجود ندارد لذا این ناهماهنگی منجر شده زنجیره جذب بیمار، انتقال آنها به داخل، ارائه خدمات مناسب خارج و داخل بیمارستانی، ترخیص و ادامه خدمات بعد از ترخیص و ارسال بیمار به کشور خودش تعریف‌نشده باقی بماند و زنجیره و نظارت نداشته باشد.
می‌توان نمایندگی بیمه‌هایی را زیر نظر نهادهای دولتی برای اعتماد بیماران خارجی دایر کرد که گذشته از برطرف کردن مشکلات آنان، اعتماد گردشگران سلامت را به ارایه خدمات جلب کرد و یا همزمان، صنعت بیمه هم به گردشگران سلامت ارائه خدمات کند و درآمد کسب کند.
انتهای پیام
