مشکلات ناشی از کم‌خونی را جدی بگیریم
کم‌خونی فقر آهن (IDA) شایع‌ترین شکل کم‌خونی در سراسر جهان است که منجر به بار بالای این بیماری می‌شود. شواهد زیادی نشان می‌دهد که IDA با ایجاد سرطان‌های دستگاه گوارش (GI) مرتبط است.
کمبود آهن یکی از علل شایع کم‌خونی است، وضعیتی که در آن تعداد گلبول‌های قرمز خون کاهش می‌یابد. بدن انسان آهن را بازیافت می‌کند: هنگامی که گلبول‌های قرمز از بین می‌روند، آهن موجود در آن‌ها به مغز استخوان بازگردانده می‌شود تا دوباره در گلبول‌های قرمز جدید استفاده شود.
هر روز مقدار کمی آهن عمدتاً در سلول‌های خارج‌شده از پوشش روده از دست می‌رود. این مقدار معمولاً با ۱ تا ۲ میلی‌گرم آهن جذب‌شده از غذا در روز جایگزین می‌شود. زنان در دوران پریود آهن بیشتری از دست می‌دهند و گاهی اوقات آهن دریافتی از غذا نیز به‌طور کامل جایگزین آهن از دست‌رفته نمی‌شود.
با اتمام ذخایر آهن در بدن، کم‌خونی ناشی از فقر آهن ایجاد می‌شود. علائم کم‌خونی رنگ‌پریدگی، ضعف و خستگی است. مردم معمولاً خودشان متوجه رنگ‌پریدگی‌شان نمی‌شوند زیرا این اتفاق به تدریج رخ می‌دهد.
کم‌خونی ممکن است باعث اختلال در تمرکز و توانایی یادگیری شود. کم‌خونی شدید می‌تواند باعث تنگی نفس، سرگیجه و ضربان قلب سریع شود. گاهی اوقات، کم‌خونی شدید می‌تواند باعث درد قفسه سینه (آنژین) و نارسایی قلبی شود یا آن را بدتر کند. دوره‌های قاعدگی نیز ممکن است ناشی از کم‌خونی متوقف شود.
علاوه‌بر کم‌خونی، کمبود آهن ممکن است باعث پیکا یا هرزه‌خواری (هوس خوردن مواد غیرخوراکی مانند یخ، خاک یا نشاسته خالص)، ناخن‌های قاشقی (ناخن‌های نازک و مقعر) و سندرم پای بی‌قرار شود.
هم‌چنین کمبود آهن ندرتا باعث می‌شود که یک غشای نازک در قسمتی از مری رشد، و بلع را دشوار کند.
انتهای پیام
