منابع غذایی، علائم کمبود، و خواص ویتامین C
تحقیقات نشان می‌دهند که ویتامین C با تحریک فعالیت گلبول‌های سفید در بهبود سیستم ایمنی بدن نقش دارد و مواد غذایی حاوی این ویتامین به‌دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی، می‌توانند مولکول‌های رادیکال‌های آزاد را که باعث آسیب به سلول‌ها می‌شوند، خنثی کنند. ویتامین C یا اسید اسکوربیک یک ویتامین محلول در آب است؛ بدین معنا که در آب حل می‌شود و به بافت‌های بدن می‌رسد اما به‌خوبی ذخیره نمی‌شود، بنابراین باید روزانه از طریق غذا یا مکمل‌ها مصرف شود. حتی قبل از کشف این ویتامین در سال ۱۹۳۲، متخصصان تغذیه دریافتند چیزی در مرکبات وجود دارد که می‌تواند از بیماری اسکوربوت جلوگیری کند؛ بیماری‌ای که در عصر دریانوردی بین سال‌های ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ میلادی باعث مرگ حدود دو میلیون ملوان شد.
مرکبات (پرتقال، کیوی، لیمو، گریپ فروت)- فلفل دلمه‌ای- توت‌فرنگی- گوجه‌فرنگی- سبزیجات چلیپایی (بروکلی، کلم بروکسل، کلم، گل کلم)- سیب‌زمینی سفید، پاپایا، آناناس، طالبی، انبه، هندوانه، تمشک، زغال‌اخته، و کدوی حلوایی بهترین منبع ویتامین C هستند.
ابتلا به بیماری اسکوربوت، ریزش مو، تأخیر در بهبود زخم‌های پوستی، خستگی، بی‌حالی، تورم یا خونریزی لثه و در نهایت از دست‌دادن دندان‌ها، لکه‌های پوستی، و ایجاد کبودی بدن در اثر پارگی رگ‌های خونی، و کم‌خونی ناشی از کاهش جذب آهن از شایع‌ترین علائم کمبود ویتامین C است.
کمبود ویتامین C با بسیاری از بیماری‌های مرتبط با استرس مرتبط است. مصرف ویتامین C می‌تواند خطر ابتلا به عوارض جدی مانند ذات‌الریه و عفونت‌های ریوی را در مبتلایان به سرماخوردگی و آنفلوآنزا کاهش دهد. کنترل عفونت، و بهبود زخم‌ها، کاهش چین و چروک و خشکی پوست به‌دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی، بهبود دژنراسیون ماکولا، کاهش التهاب، و کاهش خطر ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی-عروقی از فواید ویتامین C برای سلامتی است.
مقدار دُز توصیه‌شده ویتامین C برای زنان ۷۵ میلی‌گرم و برای مردان ۹۰ میلی‌گرم در روز است. در دوران بارداری روزانه مصرف ۱۲۰ میلی‌گرم از این ویتامین توصیه می‌شود.
اگرچه مصرف بیش از حد ویتامین C در رژیم غذایی بعید است مضر باشد اما دُزهای بالاتر یا بیشتر مکمل‌های ویتامین C ممکن است باعث ایجاد اسهال، حالت تهوع، استفراغ، سوزش سردل، دل‌درد، و سردرد شود.
انتهای پیام
