پیشنهادهای جدید کمیسیون جهانی چاقی برای اندازهگیری و تشخیص چاقی
بر اساس چارچوب جدیدی که توسط متخصصان تهیه شده، و ۷۶ سازمان پزشکی آن را در سطح بینالمللی تایید کردهاند، پزشکان باید برای تشخیص چاقی از معیارهای گستردهتری بهجای صرفا شاخص توده بدنی (BMI) که محاسبهای بر اساس قد و وزن است، استفاده کنند.
۵۶ کارشناس در کمیسیون جهانی چاقی گفتند که محاسبه BMI به اندازه کافی دقیق نیست و باید اندازهگیریهایی مانند دُور کمر بهمنظور جلوگیری از تشخیص اشتباه نیز لحاظ شود. همچنین چاقی باید به دو دسته «چاقی بالینی» و «چاقی پیشبالینی» تقسیم شود.
✔️چاقی بالینی: شامل چربی اضافی بدن بههمراه علائم کاهش عملکرد اندام – مانند تنگی نفس یا نارسایی قلبی – یا مشکلات سلامتی در زندگی روزمره است. متخصصان پیشنهاد میکنند که چاقی بالینی باید بهعنوان یک بیماری مزمن در نظر گرفته شود و بر این اساس بیمار تحت درمان قرار گیرد.
✔️چاقی پیشبالینی: چاقی یا چربی اضافی بدن بدون هیچ نشانهای از بیماری مداوم و عملکرد طبیعی اندام است که باید یک عامل خطر برای چاقی بالینی و سایر بیماریها مانند دیابت در نظر گرفته شود و بیماران برای کاهش این خطر، چه از طریق نظارت یا درمان فعال، حمایت شوند.
در حالحاضر تخمین زده میشود که بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان به چاقی مبتلا هستند./ نشریه Lancet Diabetes and Endocrinology
انتهای پیام
انتشار این مطلب با ذکر منبع «دنیای سلامت و دارو» بلامانع است.