لزوم تشکیل صندوق ویژه حوادث سوختگی در کشور | نیاز به حداقل یک هزار و ۲۰۰ تخت سوختگی
رئیس هیات مدیره انجمن ققنوس (جمعیت حمایت از بیماران سوخته) گفت:
در مجلس و به وزارت بهداشت پیشنهاد کرده‌ایم که همانند فعالیت صندوق حوادث ترافیکی که درصدی از حق بیمه‌ها برای پوشش خدمات درمانی، خسارت‌ها و دیه‌ها در این صندوق واریز می‌شود، چنین صندوقی در زمینه سوختگی داشته باشیم.
دستگاه‌ها، صنایع و سازمان‌های مختلف مانند دخانیات، وزارت نیرو، نفت و صنعت می‌توانند در تشکیل صندوق حوادث سوختگی، مشارکت کنند تا سوختگی و بیماران، حمایت شوند.
دکتر محمد جواد فاطمی با بیان اینکه در قبوض برق و گاز، بهایی تحت عنوان حوادث از مشترکان دریافت می‌شود، افزود: پرداختی‌های قبوض برق و گاز از سوی مشترکان لازم است در یک صندوق، جمع و برای حمایت از بیماران سوختگی هزینه شود اما در حال‌حاضر اطلاعی در مورد این وجوه دریافتی در قبوض و نحوه هزینه‌کرد آنها نداریم.
وی از وجود یک هزار و ۳۵۰ تخت سوختگی در کشور خبر داد و گفت: طبق برآوردی که وزارت بهداشت در سال ۹۴ داشت، تعداد تخت‌های سوختگی در کشور باید حداقل ۲ هزار و ۵۰۰ تخت سوختگی باشد که در حال حاضر حداقل یک هزار و ۲۰۰ تخت سوختگی نیاز داریم.
دکتر فاطمی با اشاره به کمبود تعداد تخت‌های بخش‌های ویژه سوختگی (BICU) در کشور، اظهار داشت: بر اساس برآوردهای وزارت بهداشت باید در کشور حداقل ۴۵۰ تخت BICU داشته باشیم که در حال حاضر تعداد این تخت‌ها، ۱۵۰ تخت است.
در برنامه‌های اول و پنجم توسعه مقرر شده بود که ۱۰ درصد تخت‌های بیمارستان‌های عمومی کشور باید به بیماران اعصاب و روان و سوختگی اختصاص یابد چون اکثر بیمارستان‌ها تمایل به داشتن این بخش‌ها ندارند، اما این تکلیف قانونی، هیچ زمانی اجرایی نشد.
رئیس سابق بیمارستان حضرت فاطمه (س) تهران با بیان اینکه بهترین کار این است که بخش‌های سوختگی در بیمارستان‌های عمومی باشد، گفت: بیمار سوختگی فقط با مشکل سوختگی به بیمارستان مراجعه نمی‌کند و گاهی این افراد از ارتفاع سقوط می‌کنند و با شکستگی اندام‌ها و یا ستون فقرات روبرو هستند و یا بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری‌های قلبی یا دیابت دارند و یا در روند درمان، دچار خونریزی گوارشی می‌شوند.
همه بیماران سوختگی فقط به تخصص جراح سوختگی نیاز ندارند، بلکه سوختگی، یک بیماری است که ارگان های مختلف را درگیر می کند و نیاز به متخصص‌های مختلف از جمله تغذیه، قلب و عروق، ارتوپدی، جراحی پلاستیک و گوارش نیاز دارد که در بیمارستان‌های تک تخصصی، حضور متخصصان مورد نیاز رشته‌های دیگر ممکن است امکان‌پذیر نباشد، بنابراین بهتر است بخش سوختگی در بیمارستان‌های عمومی باشد.
دکتر فاطمی از کمبود فعالیت بخش‌های سوختگی در برخی از مراکز استان‌ها خبر داد و تصریح کرد: در بسیاری از این مراکز، وضعیت بخش‌های سوختگی مناسب نیست. تنها در چند استان این بخش‌ها شرایط بهتری دارند، اما حتی این مراکز نیز با مشکلات جدی مواجه هستند و به‌دلیل عدم تخصیص منابع مالی کافی، درمان‌ها نتایج مطلوبی نداشته است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اینکه در بیماری‌های مختلف مانند سرطان، بیماران از اقشار مختلف جامعه شامل اقشار ضعیف و افراد با درآمد بالا هستند، گفت: بیماران با توان مالی بالا، تمایل دارند در هنگام مواجهه با بیماری، انجمن‌های خیریه و حمایتی برای اقشار ضعیف ایجاد کنند. اما در حوزه سوختگی، به‌دلیل اینکه بیشتر بیماران از اقشار ضعیف جامعه هستند، تاکنون انجمن خیریه و حمایتی قابل توجهی در این زمینه شکل نگرفته است.
انجمن ققنوس، اولین انجمنی است که پس از سه انجمن که موفقیت چندانی نداشت، تشکیل شده و ققنوس، تنها انجمن سوختگی فعال و موفق است که از سال ۹۴ تشکیل شده که توانسته فعالیت خود را استمرار دهد و خوشبختانه خیرین خوبی نیز به آن پیوسته‌اند، اما کار در حوزه سوختگی، دشوارتر از انجمن ها و خیریه‌های حمایتی مربوط به سایر بیماریهاست.
انجمن ققنوس برنامه بیشتر در جهت افزایش مسئولیت اجتماعی، آگاه کردن مسئولان، پیشگیری از سوختگی و حمایت از بیماران سوختگی با حفظ احترام آنها فعالیت می‌کند و این انجمن تاکنون حتی یک عکس بیماران سوختگی را برای جمع‌آوری کمک‌های مالی و ایجاد حس ترحم و دلسوزی بین مردم، پخش نکرده است.
در کنار انجمن ققنوس، موسسه مردم نهاد یا انجمن زنو فعالیت می‌کند که در زمینه سوختگی فعال است و به رهیدگان سوختگی در زمینه ایجاد توانایی در بیماران، بازگشت به زندگی عادی و حمایت های روانی و آموزشی فعالتی می‌کند.
رئیس هیات مدیره انجمن ققنوس با بیان اینکه تقسیم و توزیع منابع در وزارت بهداشت بر اساس قدرت افرادی است که در زمینه‌های مختلف کار می‌کنند، گفت: بار بیماریها که مهم‌ترین نکته در هزینه‌های تحمیلی بیماریهاست، معیار خوبی برای توزیع منابع است، اما به سوختگی توجه چندانی نمی‌شود، چون لابی قدرتمندی در این زمینه وجود ندارد و اغلب بیماران از اقشار ضعیف و بی بضاعت جامعه هستند و این باعث می‌شود زبان گویا، رسا و قدرتی برای اختصاص منابع وجود نداشته باشد.
متاسفانه در حال‌حاضر تخت‌های سوختگی در کشور ناکافی است، اما به توسعه آن توجهی نمی‌شود. آخرین بیمارستان سوختگی در تهران سال ۱۳۴۱ ساخته شده و بیمارستان سوختگی جدید که احساسی و به دنبال بروز یک حادثه، ساخت آن از سال ۸۰ شروع شده، پس از ۲۳ سال هنوز ناتمام است و مشخص نیست چه زمانی تکمیل و آماده بهره‌برداری می‌شود.
دکتر فاطمی با اشاره به غیراستاندارد بودن برخی بیمارستان‌ها و بخش های سوختگی در کشور، گفت: متاسفانه بیمه‌ها پوشش مناسبی برای بیماران سوختگی ندارند و بسیاری از اقلام مورد نیاز بیماران سوختگی، پوشش بیمه ای کافی ندارد و آنها مجبورند از بازار آزاد و با قیمت بالا تهیه کنند و خدمات حمایتی به بیماران سوختگی بسیار اندک و پانسمان‌های نوین گران است و اغلب بیماران توان تهیه آنها را ندارند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با بیان اینکه بخش خصوصی حاضر به ورود به حوزه سوختگی نیست، افزود: ورود به درمان سوختگی برای بخش خصوصی به‌دلیل مقرون به صرفه نبودن است و از سوی دیگر سازمان تامین اجتماعی با وجود کارگاه‌ها و کارخانجات و بیش از ۲۸۰ بیمارستان در کشور دارد اما حتی یک تخت سوختگی هم ندارد، هم‌چنین دانشگاه‌های علوم پزشکی تمایل زیادی به توسعه بخش های سوختگی ندارند، چون باعث بالارفتن هزینه های آنها می شود.
وی به مشکلات جدی در حوزه های درمان و بازتوانی بیماران سوختگی اشاره کرد و گفت: امیدواریم اراده‌ای ملی برای پیشگیری از سوختگی و ارتقای وضعیت درمان و بازتوانی بیماران سوختگی در کشور ایجاد شود چون حق بیماران است که زندگی سالم توام با شادی و حضور در خانواده، اجتماع و درآمد کافی داشته باشند.
متاسفانه به بسیاری از بیماران سوختگی، شغل نمی‌دهند، ظاهر این افراد ممکن است تغییر کند و در جامعه پذیرفته نشوند؛ برخی از افراد از آنها روی بر می‌گردانند، برخی دیگر با تعجب و خیره به آنها نگاه می‌کنند و حتی بعضی‌ها از آنها می‌پرسند چگونه سوختگی برای‌شان رخ داده است. این برخوردها باعث ناراحتی بیماران می‌شود و علاوه‌بر مشکلات جسمی، آنها ممکن است با آسیب‌های روانی و اجتماعی نیز مواجه شوند و در نهایت به افراد ازکارافتاده‌ای تبدیل شوند که در خانه می‌مانند. در حالیکه تمام این حوادث، قابل پیشگیری بوده‌اند.
انجمن ققنوس تلاش دارد در هر سه زمینه پیشگیری، درمان و بازتوانی بیماران سوختگی مداخله و مشارکت کند تا با وجود همه مشکلات موجود و آسیب‌هایی که ناشی از تحریم و افراد ناکارآمد است. وضعیت در حد توان، بهتر شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با تاکید بر اینکه نکته مهم که سوختگی قابل پیشگیری است، اظهار کرد: حوادث و بیماریها، انسان‌ها را تهدید می‌کنند و حوادث به دو دسته قابل کنترل و غیرقابل کنترل تقسیم می‌شوند که متاسفانه در کشورمان فرهنگ پیشگیری در مورد بیماریها و حوادث قابل پیشگیری، ضعیف است.
سالانه تعداد قابل توجهی از مردم ایران به‌دلیل عدم رعایت سبک زندگی سالم، تغذیه نامناسب و تحرک ناکافی و عادات زندگی صحیح، بیمار می شوند و تعداد قابل توجهی از افراد نیز به‌دلیل حوادثی مانند غرق‌شدگی، خودکشی، سوختگی، درگیری و حوادث ترافیکی که قابل پیشگیری است، جان خود را از دست می‌دهند.
دکتر فاطمی با بیان اینکه حفظ جان و سلامت هر انسان مهم است و هر تلاشی برای کاهش مرگ‌و‌میرهای قابل پیشگیری، پسندیده است، افزود: با پیشگیری از بیماریها، حوادث قابل پیشگیری و مرگ و میرهای ناشی از آن در جهت سلامت جمعیت حرکت می‌کنیم، در حالیکه در این حوادث که اغلب نسل جوان درگیر می‌شوند، تعداد بسیار زیادی از انسان‌ها از دست می‌روند در حالیکه می‌توانند برای کشور مفید باشند.
یکی از وظایف وزارت بهداشت با همکاری سایر دستگاه‌های اجرایی، کاهش مصدومیت‌ها، معلولیت‌ها و فوت انسان‌ها در بیماریها و حوادث قابل پیشگیری است. متاسفانه در پیشگیری از سوختگی، مردم خیلی فعال نیستند و اهمیتی به آن نمی‌دهند و در زمینه فرهنگ پیشگیری از سوختگی دچار نقص و کمبود بسیار جدی هستیم در حالیکه در بیماریها و حوادث قابل پیشگیری، مردم نقش اصلی را دارند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با تاکید بر رعایت اصول ایمنی در حوادث قابل پیشگیری، خاطرنشان کرد: متاسفانه بسیاری از افراد تصور می‌کنند که حوادثی از جمله غرق شدگی و سوختگی برای آنها پیش نمی‌آید، در حالیکه سوختگی به همه ما نزدیک است و با اتفاقات بسیار کوچک و سهل‌انگاری، سوختگی رخ می‌دهد و باعث می‌شود تمام عمر، درگیر موضوعی باشیم که می‌توانستیم از آن پیشگیری کنیم.
گاهی سوختگی به دلایل بسیار پیش پا افتاده‌ای رخ می‌دهد. مثلا موردی داشته‌ایم که یک دختر ۱۷ ساله هنگام تمیز کردن کفش با بنزین در کنار چراغ دچار سوختگی شده و بیش از ۷۰ درصد بدنش، سوخته است در حالیکه با در نظر گرفتن امید زندگی حدود ۷۵ سال، تا ۶۰ سال دیگر باید با سوختگی زندگی کند.
وی نقش مدارس، مهدکودک‌ها، دانشگاه‌ها، صدا و سیما و رسانه ها را در آموزش و فرهنگ‌سازی پیشگیری از سوختگی مهم دانست و گفت: از سوی دیگر حاکمیت و دولت علاوه‌بر نقش مهم در آموزش نیز وظایفی در حوزه سوختگی بر عهده دارند که شامل قانون‌گذاری مناسب و تاکید بر اجرای قانون است. در بسیاری از مواقع قانون داریم اما قوانین، دور زده می‌شوند و یا به‌طور کامل اجرایی نمی‌شوند، بنابراین مهم است که قوانین بازنگری، ساده‌سازی و قابل اجرا باشند و سختگیری بیشتری در اجرای قانون داشته باشیم.
رئیس هیات مدیره انجمن ققنوس مهم‌ترین عامل در پیشگیری از سوختگی را استانداردسازی عنوان و تاکید کرد: باید وسایل پخت‌و‌پز، وسایل گرمایشی و سایر وسیله ها در منازل، استاندارد باشد که در این‌صورت، خطر سوختگی کاهش می‌یابد. اغلب دستگاه‌ها و سیستم‌های غیراستاندارد مانند اتصالی سیم‌های برق، فیوزهای نامناسب، استفاده از کامپوزیت در نمای ساختمان یا بیمارستان، عدم وجود سیستم اعلام و اطفای حریق در اماکن عمومی یا شرکت‌ها، عدم وجود سیستم استاندارد گرمایشی در مدارس، استفاده از کپسول‌های پیک‌نیکی یا اجاق گاز و بخاری‌های فاقد ترموکوپل و حتی شیلنگ‌های گاز غیر استاندارد باعث آتش سوزی سوختگی می‌شوند.
به گفته دکتر فاطمی، پیشگیری از سوختگی در سه بخش آموزش و فرهنگ‌سازی، قانون‌گذاری و تاکید بر اجرای قانون و هم‌چنین استانداردسازی با مشارکت مردم و حاکمیت، محقق می‌شود که نیاز به اراده و عزم ملی و سیاستگذاری از بالاترین رده اجرایی کشور دارد.
این انجمن همواره پیشنهاد کرده که کمیته ملی پیشگیری از سوختگی باید در نهاد ریاست‌جمهوری و زیرنظر رئیس‌جمهور تشکیل شود و این کمیته بر اصول پیشگیری از سوختگی، نظارت داشته باشد که در نهایت شاهد خواهیم بود بیشتر از هزینه‌هایی که برای درمان ناباروری می‌شود، می‌توان انسان‌ها را سالم و زنده و در موقعیت باروری نگه داشت.
انتهای پیام
