تاثیر آلودگی هوا در عملکرد کلیه
پژوهشگران یک ارتباط قوی بین کاهش PM2.5 (ذرات ریزی که اندازۀ آن‌ها کمتر از ۲.۵ میکرومتر یا میکرون، و یکی از عوامل اصلی آلودگی هوا) با بهبود عملکرد کلیه شناسایی کردند.
طبق پژوهش منتشر شده در نشریۀ Health Data Science قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض PM2.5حتی در غلظت نسبتا کم یک عامل خطر برای کاهش عملکرد کلیه است. با این‌حال، یکی از نویسندگان این پژوهش در کالج سلطنتی لندن گفته که رابطۀ علت و معلولی این ارتباط ناشناخته است.
علاوه بر کلیه‌ها، کاهش آلودگی هوا ممکن است به بهبود سلامت جمعیت از جمله بیماری‌های فلبی تنفسی، بیماری‌های متابولیک، اختلالات روانی و عصبی، و شاخص‌های خطرات غیرکشنده (مانند هزینه‌های پزشکی و ناتوانی) کمک کند.
آلاینده‌های هوا ممکن است ذرات جامد، قطرات مایع یا گازها باشند، همین‌طور ممکن است طبیعی یا ساختۀ دست بشر باشند. برخی آلاینده‌ها سمی هستند. استنشاق هوای آلوده منجر به بیماری‌های تنفسی مثل آسم، بیماری قلبی، تغییر در عملکرد کلیه و هم‌چنین مرگ می‌شود. قرار گرفتن طولانی در معرض هوای آلوده می‌تواند رشد (به‌ویژه رشد ریه) در کودکان را به خطر بیندازد.
آلودگی هوا به محیط خارجی محدود نمی‌شود، آلودگی محیط داخلی نیز برای سلامتی مضر است.
