امکانات فراهم است؛ پزشک و پرستار نداریم
رئیس بیمارستان فیروزآبادی تهران کمبود نیروی انسانی را مهم‌ترین چالش این مرکز درمانی خواند و گفت:
در بُعد نیروی پزشکی و پرستاری کمبود فاحش داریم و این درحالی است که امکانات، تجهیزات و … فراهم است اما به‌دلیل کمبود نیرو نتوانستیم به بالاترین حد پتانسیل خود برسیم. البته با توجه به موقعیت جغرافیایی بیمارستان فیروزآبادی و فاصله تا شهر تهران این امر هم چالشی برای نیروی انسانی است که باید ساعت‌ها و یا کیلومترها برای رسیدن به بیمارستان در مسیر باشند و همین امر سبب کاهش اقبال پزشکان و کادر درمان برای حضور در بیمارستان است.
دکتر علی طیبی افزود:علاوه‌بر هموطنان خودمان، ما خدمت‌رسان تعداد زیادی از اتباع هستیم که آن‌ها هم بضاعت مالی کافی ندارند که به مجموعه ما مراجعه می‌کنند و در مواردی از آن‌جایی که نمی‌توانند هزینه‌ای را پرداخت کنند یا از آن‌ها مدرک هویتی گرفته و آن‌ها را مرخص می‌کنیم و یا اگر هم مدرک نداشته باشند، نهایتا باید آن‌ها را ترخیص کنیم.
هیچ فردی به خاطر شرایط مالی از ارائه خدمت محروم نمی‌شود. در سال ۱۴۰۱ بالغ بر ۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان خدمت به این شکل به افراد بی‌بضاعت پرداخت شده است و بیمارستان هیچ پولی در مقابل آن دریافت نکرده است.
تمام سعی ما بر ماندگاری پزشکان و پرسنل است تا بیماران ما برای انتخاب پزشک معالج بین هر دو گروه پزشکان جوان و پزشکان قدیمی‌تر و با تجربه‌تر حق انتخاب داشته باشند. از سال ۱۳۹۵ تاکنون سعی در جذب اعضای هیئت علمی داشتیم و کمترین ریزش را در این بخش داشتیم و به دنبال افزایش جذابیت‌ها برای ماندگاری پزشکان هستیم.
هرچند که با توجه به ماهیت شکلگیری بیمارستان، کمک به افراد کم‌برخوردار از دغدغه‌ها و اولویت‌های بیمارستان است اما با توجه به افزایش هزینه‌ها ما هم نیاز به کمک داریم تا بتوانیم به خوبی پاسخگوی نیاز مراجعین باشیم و مجموعه را سرپا نگه داریم. نگاه ما تنها حفظ شرایط موجود نیست، بلکه دوست داریم بیمارستان به بهترین نقطه ارائه خدمت برسد.
بخش‌های درمانی بیمارستان درآمدی برای ما ندارد و بیشترین چیزی که به اداره مالی بیمارستان کمک می‌کند اتاق عمل و ICU ها هستند اما قطعا همان هم برای جراح راضی‌کننده نیست. تعداد بسیار زیادی پزشک در کشور وجود دارند اما آیا همگی حاضر به کار کردن در مراکز دولتی با تعرفه‌های فعلی هستند؟ از طرفی سقف کارانه نیز پزشکان را محدود می‌کند و انگیزه پزشک را کاهش می‌دهد و در کنار آن مالیات پلکانی از پزشکان نیز اخذ می‌شود.
تعرفه‌های بخش درمانی به‌هیچ عنوان با هزینه‌ها همخوانی ندارد. با توجه به افزایش هزینه‌ها عملا هیچ منطقی پشت تعرفه درمانی نیست و ارائه‌دهنده خدمت برای ادامه فعالیت دچار مشکل می‌شود. هیچ تناسبی میان هزینه خدمتی که ارائه می‌شود با هزینه‌ای که از بیمار دریافت می‌شود، وجود ندارد و کسانی که دست‌اندرکار این موضوع هستند باید تصمیمات را بازنگری کنند که هم مردم و هم ارائه‌دهندگان خدمت از این نقطه سود ببرند.
انتهای پیام
