پزشکان: شرکت‌های داروسازی ساخت داروهای ژنریک را متوقف کرده‌اند و اکنون بیماران سرطانی در آمریکا نمی‌توانند داروهای‌شان را دریافت کنند
در ۲۲ نوامبر ۲۰۲۲ سه بازرس از FDA به کارخانه بزرگ داروسازی اینتاس (Intas) در جنوب احمدآباد هند رفتند و صدها کیسه زباله پُر از مدارک پاره‌شده را که در یک کامیون زباله انداخته شده بود، یافتند. ۱۰ روز بعد، بازرسان آن‌چه را که به‌نظر می‌رسید یک تلاش سیستماتیک برای پنهان‌کردن مشکلات کِیفی در کارخانه بود، ارزیابی کردند. این کارخانه بیش از نیمی از سیس‌پلاتین و کربوپلاتین ژنریک آمریکا را تأمین می‌کرد؛ دو داروی ارزان‌قیمت که هر ساله برای درمان ۵۰۰ هزار مورد جدید سرطان استفاده می‌شود.
هفت ماه بعد پزشکان و بیماران‌شان با امری غیرقابل تصور مواجه شدند: در سراسر آمریکا آن‌ها با ناراحتی مجبور به برقراری برنامه‌های سهمیه‌بندی بی‌سابقه برای داروهای سرطان پستان، رحم، مثانه، تخمدان، ریه، بیضه، و سایر سرطان‌ها شدند. تصمیمات آن‌ها احتمالا منجر به مرگ‌های قابل پیشگیری می‌شود.
سیس‌پلاتین و کربوپلاتین جزء ده‌ها دارویی هستند که دچار کمبود شده‌اند، از جمله ۱۲ داروی سرطان دیگر، قرص‌های اختلال کمبود توجه/ بیش‌فعالی، رقیق‌کننده‌های خون و آنتی‌بیوتیک‌ها. مسائل زنجیره تأمین داروها ناشی از همه‌گیری کووید و نظارت محدود FDA بخشی از این مشکل است. اما کارشناسان معتقدند که علت اصلی کمبودهای دارویی ضعف صنعت داروهای ژنریک است.
این داروهای قدیمی اما حیاتی بیشتر در خارج از کشور اغلب با ضرر یا با سود کمی فروخته می شوند. تولیدکنندگان داخلی علاقه چندانی به ساخت آن‌ها ندارند و در عوض به داروهای گران‌قیمت با حاشیه سود زیاد توجه می‌کنند.
این، مشکل جدیدی نیست و به‌ویژه به این دلیل بسیاری از پزشکان به خاطر آن خشمگین هستند. رئیس‌جمهور جو بایدن که پسرش «بو» بر اثر سرطان تهاجمی مغز درگذشت، برنامه تحقیقاتی مورد پشتیبانی خود با نام Cancer Moonshot را بر کشف درمان متمرکز کرده است – بدون شک درمان‌هایی گران. در واقع داروهای سرطان با نام‌های تجاری موجود اغلب ده‌ها هزار دلار در سال هزینه دارند.
اما در مورد هزاران بیماری که امروزه نمی‌توانند دارویی مثل سیس‌پلاتین را که FDA در سال ۱۹۷۸ تأیید کرد و هزینه هر دُز آن ۶ دلار است، تأمین کنند، چه می‌توان گفت؟
دلایل کمبود به‌خوبی مشخص شده است. همه می‌خواهند هزینه کمتری بپردازند و واسطه‌هایی که محصولات ژنریک را تهیه و توزیع می‌کنند، قیمت‌های عمده‌فروشی را پایین می‌آورند. بر اساس تحقیقات آنتونی ساردلا، استاد بازرگانی در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، میانگین قیمت خالص داروهای ژنریک بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۲ به بیش از نصف کاهش یافت.
با وجود کارگروه کمبود دارو و جلسات متعدد کنگره، پیشرفت در بهترین حالت کُند بوده است. قانون CARES ۲۰۲۰ این اختیار را به FDA داد تا از شرکت‌ها بخواهد برنامه‌های اضطراری داشته باشند تا بتوانند به کمبودها پاسخ دهند، اما این سازمان هنوز دستورالعملی را برای اجرای مفاد آن عملی نکرده است.
انتهای پیام
انتشار این مطلب با ذکر منبع «دنیای سلامت و دارو» بلامانع است.
