علائم هشداردهنده کمبود منیزیم
منیزیم یک ماده معدنی ضروری برای چندین عملکرد بدن از جمله عملکرد عضلانی-عصبی، تنظیم قند خون و کنترل فشار خون است.
یک مطالعه جدید نشان داده است که رژیم غذایی غنی از منیزیم می‌تواند به بهبود سلامت مغز کمک کند و در عین‌حال خطر زوال شناختی و زوال عقل را کاهش دهد. منیزیم هم‌چنین برای سلامت قلب، ماهیچه‌ها و کلیه‌ها حائز اهمیت است.
بدن یک فرد بالغ حدود ۲۵ گرم منیزیم ذخیره می‌کند که از این مقدار ۵۰ تا ۶۰ درصد آن در استخوان‌ها است. وقتی بدن سطوح پایینی از منیزیم دارد، ممکن است علائم کمبود را فوراً نشان ندهد زیرا عملکردهای حیاتی تا زمانی که این ماده معدنی در سلول‌ها و استخوان‌ها وجود دارد، به کار خود ادامه می‌دهند.
علائم هشداردهنده کمبود منیزیم
اسپاسم و ضعف عضلانی، خستگی، کم‌اشتهایی و حالت تهوع برخی از علائم اولیه کمبود منیزیم است. با بدتر شدن این وضعیت، افراد ممکن است تغییرات خلقی یا شخصیتی، احساس سوزن‌سوزن شدن، بی‌خوابی و ضربان قلب غیرطبیعی را تجربه کنند. کمبود شدید منیزیم می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی مانند هیپوکلسمی (سطح پایین کلسیم) یا هیپوکالمی (سطح پایین پتاسیم) شود.
هنگامی که کمبود منیزیم درمان نشود، خطر ابتلا به پوکی استخوان، سردردهای میگرنی، دیابت، فشار خون بالا، سکته مغزی و بیماری‌های قلبی افزایش می‌یابد. کمبود منیزیم در صورت خفیف‌بودن با استفاده از مکمل‌ها، و در صورت شدید بودن از طریق IV (درمان داخل وریدی) درمان می‌شود.
چه مقدار منیزیم مورد نیاز است؟
برای بزرگسالان ۱۹ سال به بالا، مقدار توصیه‌شده رژیم غذایی (RDA) منیزیم ۴۰۰-۴۲۰ میلی‌گرم در روز برای مردان، و روزانه ۳۱۰ تا ۳۲۰ میلی‌گرم برای زنان است. بادام، بادام هندی، موز، حبوبات، غلات کامل، سبزیجات برگ‌دار، از جمله اسفناج، کلم پیچ و سبزی خردل، ماهی‌های چرب مانند سالمون، شیرماهی و هالیبوت (لوزی ماهی) منابع غذایی خوبی از منیزیم هستند.
چه کسانی در خطر کمبود هستند؟
افراد مبتلا به اسهال مزمن و مشکلات گوارشی مانند بیماری کرون و سلیاک ممکن است دچار سوءجذب منیزیم از روده شوند. افراد مبتلا به مقاومت به انسولین یا دیابت نوع۲ در معرض افزایش از دست‌دادن منیزیم از طریق ادرار هستند. عواملی مانند مصرف بیش از حد از الکل، کمبود ویتامین D، و مدفوع چرب ناشی از عملکرد ضعیف لوزالمعده نیز خطر کمبود منیزیم را در بدن افزایش می‌دهد.
انتهای پیام
